Al tijdens mijn tweede reis door IJsland in 2010 ontstond het plan om bij een volgend bezoek een reeks portretten te maken. Portretten waarbij model en de steeds wisselende omgeving een soort harmonische band zouden hebben. Dit jaar kwam die derde reis door IJsland er eindelijk en maakte ik met Lieske – na de nodige voorbereiding – deze serie portretten op een aantal voor IJsland zo kenmerkende locaties. Bekijk hier een selectie van de foto’s.
In de maanden voorafgaand aan de reis maakte ik een lijst van de gewenste IJslandse landschappen en de locaties die we daarvoor zouden kunnen gebruiken. Een en ander moest natuurlijk wel in de reis passen en het was ook zeker niet de bedoeling om dag na dag een fotosessie te doen. Uiteindelijk werd dit die lijst van landschappen en locaties:
- Industriëel erfgoed: Djúpavík.
- Vulkanische zwavelvelden: Kerlingarfjöll.
- Zwarte stranden: Reynisfjara, nabij Vík in Zuid-IJsland.
- Groene weides: eveneens rond Vík.
- Gletsjers & ijs: Jökulsárlón.
- Lavavelden: Krafla.
- Iconische locatie: DC3 vliegtuigwrak op de Sólheimasandur.
- Water & watervallen: Skogafoss.
Voor iedere plek bedacht ik een uitvoering en stijl en zochten we samen naar een bijpassende outfit. De beelden mochten allemaal op zichzelf staan, maar liefst wel met een lichte cinema ‘look-and-feel’, om er ook één geheel van kunnen maken. Die cinema-look komt nu vooral terug in de beelduitsnede (16:9) en de gematteerde bewerking.
Alle portretten zijn op locatie geschoten met een combinatie van flitslicht en natuurlijk licht. Voor het flitslicht heb ik gebruik gemaakt van één Elinchrom Ranger Quadra (HS) flitskop met een kleine reflector. Meer flitskoppen of andere lichtvormers meenemen was simpelweg niet te doen.
De Haringfabriek van Djúpavík, IJsland
De allereerste fotoshoot locatie was de oude haringfabriek in het kleine dorpje Djúpavík, gelegen in het Oosten van de IJslandse Westfjorden. Het is door het afgelegen karakter geen drukbezochte plek, maar wie ooit in de silo’s gestaan heeft zal de beelden direct herkennen. Mijn oorspronkelijke idee om gebruik te maken van de ondergelopen silo bleek door de koud van het water onuitvoerbaar. Dat wil je je model niet aandoen; zeker niet op de eerste locatie…
De zwavelvelden van Kerlingarfjöll, IJsland
Luttele uren voordat ik Lieske mijn aanzoek deed, schoten we deze foto’s in de roodbruine klei van het machtig mooie Kerlingarfjöll. Voor die plek hadden we een net wat te dun jurkje gekozen, waardoor het voor Lieske behoorlijk afzien werd en de shoot niet al te lang kon duren. Het weer was – tegen de verwachting in – hier nét wat te goed voor de foto’s die we in gedachten hadden, maar ook dát is IJsland.
De zwarte stranden van Reynisfjara, IJsland
De zwarte stranden in het zuiden van IJsland bestaan grotendeels uit donkergrijze kiezels. Geen lekker strand om op te liggen, maar toch is dat precies wat ik Lieske vroeg te doen. Het was die dag stralend weer, waardoor ik ertoe gedwongen werd om de zon als hoofdlicht te gebruiken en de flitser als invullicht. Een wat glamoureus portret was de insteek en dat is hier aardig gelukt, toch?
De groene weides van Zuid-IJsland
In Zuid-IJsland lopen de zwarte stranden in de zomerperiode landinwaarts snel over in groene, lente-achtige weides. Deze foto schoten we op dezelfde dag op een van de heuvels achter onze camping. De omlijsting door de voor deze omgeving zo kenmerkende kliffen op de achtergrond maken het tafereel compleet.
Het ijs van Jökulsárlón, IJsland
De locatie waar het allemaal mee begon. Hier kreeg ik in 2010 het idee voor de portretserie en deze locatie mocht dan ook absoluut niet ontbreken. Met name ‘Diamond Beach’ – het zwarte strand dat vaak is bezaaid met van de gletsjer afgedreven blokken ijs van de gletsjer – is een portretlocatie bij uitstek. Een uitdaging werd het wel: alhoewel de omstandigheden prachtig waren, was het wel een tikkeltje fris om in een zomerse jurk in de branding te staan én zitten. En dat alles in het holst van de (midzomer)nacht. Lieske deed het gewoon, met prachtig resultaat tot gevolg.
De foto waarop Lieske op het strand zit was overigens niet mogelijk geweest zonder de hulp van onze reisgenoot Laura Vink: op veilige afstand waarschuwde ze ons voor de zo nu en dan hard en hoog opkomende golven. Een enkele golf was immers genoeg geweest om de jurk (en het vervolg van de shoot) om zeep te helpen. Dus Laura: Thanks!!
De lavavelden van Krafla, IJsland
IJsland staat vrijwel synoniem aan vulkanen. Een lavaveld mocht hier dus absoluut niet ontbreken. Voor deze portretten hadden we heel wat opties, maar uiteindelijk kozen we voor de lavavelden van Krafla, in het Noorden van IJsland. Ook deze foto’s schoten we rond middernacht, met een prachtige zonsondergang als achtergrond.
Het DC-3 vliegtuigwrak van Sólheimasandur, IJsland
In het zuiden van IJsland ligt op de Sólheimasandur spoelvlakte (nabij Vík) een DC-3 vliegtuigwrak uit de jaren zeventig. Het is een zeer populaire en haast iconische locatie onder fotografen. ’s Zomers is het echt onmogelijk om hier overdag goede geïsoleerde portretten te maken, maar in het holst van de nacht ligt het wrak er regelmatig verlaten bij. Het was geen toeval dat ons bezoek gelijk viel met de volle maan, maar dat het vervolgens volledig onbewolkt was had ik niet durven hopen.
Voor deze locatie hadden we de nodige tijd gestoken in het creëren van een verweerde outfit. Om het ‘vintage’ karakter van de portretten bij het vliegtuigwrak te versterken koos ik voor een rauwe bewerking, zowel in kleur als zwart-wit.
De Skogafoss waterval, IJsland
Het laatste nog ontbrekende element in de serie was ‘water’. De bekende Skogafoss waterval ligt op slechts een half uurtje rijden van het DC-3 vliegtuigwrak. Met de make-up nog vers op Lieske d’r gezicht besloten we – zonder slaap – door te rijden naar de waterval. Het kostte niet meer dan 5 minuten om dit dramatische beeld te creëren. Het is één van mijn favorieten gebleken.
Daarmee kwam het mini-project van portretten in IJsland tot een voorlopig einde. Terugkijkend ben ik zeer tevreden met het resultaat, al werd het niet altijd zo spectaculair als oorspronkelijk bedacht. Dat bleek ook niet haalbaar in een reis waar we met z’n vieren rondtrokken en veel tijd staken in landschapsfotografie en dronebeelden. Ik denk dat we het maximale hebben weten te halen uit de beperkte tijd en mogelijkheden die we hier hadden. En een voorlopig einde? Ja, want ik zit nog vol met ideeën voor andere portretten in IJsland. Op korte termijn zal het niet gebeuren, maar wellicht over een jaar of zeven…
Nieuwsgierig naar mijn andere foto’s van IJsland? Klik dan hier verder:
Mooi verhaal en mooie serie Martijn!
Greets,
Thijs
Wow, Wow, Wow.
Wow voor het verhaal
Wow voor het model
En Wow voor de fotografie
Prachtige foto’s
Dank voor de mooie wo(w)orden, Peter! 😉
Prachtige serie Martijn! Heb ook genoten van je levendige beschrijving van de totstandkoming van de foto’s. Je naam kwam langs bij het webinar van Laura Vink over reisfotografie afgelopen zomer. Was een reden voor mij om je te gaan volgen. Kijk uit naar je volgende projecten! Succes!
Dankjewel Yvonne! En wat leuk dat je via Laura bij mij terecht bent gekomen!